Szczur Laboratoryjny - alternatywna walka z nowotworem

Co przyniesie przyszłość?
Wiadomości ze świata nauki, odkrycia, nowe dokonania medycyny mogące pomóc w walce z glejakiem. Oraz specjalny dział poświęcony najnowszym informacjom na temat Temodalu (TMZ).

Szczur Laboratoryjny - alternatywna walka z nowotworem

Postprzez Crono5 » Cz mar 20, 2008 6:37 pm

Szczur Laboratoryjny?

tłumaczanie crono5 z:
http://online.wsj.com/article/SB119759308934528357.html


Sam Hutchison ma raka. Jego ojciec szuka lekarstwa poza kresem medycyny.


By GEETA ANAND
Grudzień 15, 2007;
San Diego

Każdego dnia, Sam Hutchison połyka 44 tabletki, większość z nich nie jest przepisana przez lekarza. Zostały wybrane przez jego ojca, który sporządził koktajl leczniczy – i testuje wiele lekarstw na sobie – w desperackim wysiłku w celu uratowania swojego 7 letniego syna.

45 letni Neil Hutchison nie jest lekarzem. Jest pracującym dorywczo konstruktorem obrony, jest częścią rosnącego podziemia ludzi który działają na pograniczu medycyny w poszukiwaniu kombinacji anty nowotworowych agentów w celu uratowania samych siebie bądź najbliższych. Wiele z lekarstw które jego syn Sam zażywa nie zostało jeszcze przetestowane w badaniach klinicznych na jego chorobę. Niektóre z nich nie są przeznaczone do leczenia jego choroby, inne z kolei oczekują na przeznaczenie. Ale fakt, że Sam, który cierpi na rzadki śmiertelny nowotwór nerwów na który jest niemal pewne że umrze skłoniło
Hutchinson’a do zrobienia z jego syna szczura laboratoryjnego.

„Kiedy dla twojego dziecka skończą się możliwości, musisz myśleć poza pudełkiem(schematami)”
Metody Hutchinson’a są niezwykle wysoce nieortodoksyjne. Lekarze ostrzegają, że nie testowane kombinacje leków mogą spowodować nieprzewidziane reakcje. Nauka potrzebuje czasu, a niektórzy lekarze mówią, że próba skrócenia tego procesu jest bezowocna.
Ale Hutchinson wdraża to co wielu badaczy uważa za najbardziej obiecujące podejście w wyleczeniu bądź zatrzymaniu rozwoju nowotworu, który w zeszłym roku zabił 565,000 ludzi w USA. Ponieważ wydaje się, że najwidoczniej nowotwór przeciwstawił się najbardziej inwidualnym terapią, badacze już od dekady promowali używanie kombinacji nowych terapii celowanych, bazując na teorii, że najlepszą nadzieją jest odcięcie wszystkich znanych dróg dzięki którym nowotwór może rosnąć.

Badania kliniczna tego typu metod były za wolne, żeby przyciągnąć uwagę. „Każdy wie że przyszłość terapii nowotworowych leży w koktajlach nowotworowych” mówi David Kessler, dziekan School of Medicine at the University of California w San Francisco. Dr. David Kessler mówi że FDA musi podjąć działania podobne do tych jakie miały miejsce w 1990r. kiedy był komisarzem, kiedy to nawoływał, żeby proces przyznawania zezwoleń dla leków kombinowanych na AIDS uległ przyśpieszeniu. „To czego dzisiaj brakuje to osoba która by wskazywała cele”

Richard Pazdur, dyrektor wydziału FDA the Office of Oncology Drug Products, mówi, że bardzo wierzy podejście nowotworowych - koktajlów, ale mówi „wszystko zależy od obszaru onkologicznego” który musiał by zorganizować i zaimplementować tego typu testy kliniczne.
Mówi, że firmy farmaceutyczne zmagają się z możnością współpracowania w badaniach nad tego typami testów klinicznych terapii które należą do kilku różnych firm. Inni z kolei zauważają że konwencja testowania leków ma na celu udowodnienie efektywność niezależnej w badaniach klinicznych - a dopiero później zbadać kombinacje leków.

Rosnąca grupa ludzi nie będzie już dłużej czekać. Dzięki Internetowi, chorzy i ich rodziny mogą czytać o naukowych odkryciach, zaraz po tym jak zostają one opublikowane, namierzać uczonych i lekarzy po czym dzielić się informacją i osobistymi doświadczeniami. Podręczność lekarzy oraz ocalałych pacjentów nowotworowych nawołuje do tworzenie „zrób - to - sam” podejść koktajlowych. Mówią oni, że obecnie co tydzień zgłasza się do nich od połowy do tuzina zainteresowanych pacjentów.

W prowadzeniu swoich kursów, pacjenci i ich rodziny często ścierają się ze swoimi własnych lekarzami. Niektórzy interniści irytują się mając pacjentów którzy przejmują kontrolę nad terapią.
Niektórzy z nich martwią się, że lekarstwa które nie zostały jeszcze przetestowane, mogą wyrządzić krzywdę pacjentom i za owocować pozwami o postępowanie niezgodnie z etyką zawodową. „Pacjent może strasznie cierpieć oraz w konsekwencji umrzeć” Więc w ostateczności kto może być za to odpowiedzialny?” Pyta Marc Chamberlain, dyrektor programu neuro – onkologicznego w Seattle Cancer Care Alliance w której skład wchodzi Fred Hutchinson Cancer Research Center.

Praktyka w zasadzie jest dokuczliwa dla tych którzy prowadzą badania kliniczne. Kiedy tylko mała mniejszość pacjentów nowotworowych razem tłoczą się i tworzą swoje własne koktajle, często to ci sami ludzie – zdesperowani i gotowi podjąć ryzyko – kto w innym przypadku był by ochotnikiem na badania nad nowymi lekarstwami. „ Końcowym wynikiem może być to, że zmagamy się z możnością zrobienia badań klinicznych nad nowymi i ulepszonymi terapiami, i wszyscy z nas byli bo ostrzeżeni przez taki wynik” dodaje Dr. Chamberlain.

Nikt nie wie dokładnie jaka kombinacja jest najbardziej efektywna, ile jakiego leku zażywać, lub jak długo niektóre leki powinny być brane. Nie ma statystyk wskazujących jak wielu pacjentów próbowało stworzyć swoje własne koktajle lub jak bardzo sukcesywne ich próby były.

Nick Pavlakis; 40 letni Australijski onkolog który pomagał pacjentom złożyć w całość terapię kombinowane, mówi, że koktajle nie działają na wszystkich. Wielu pacjentów poddaje się ponieważ efekty uboczne wielu leków nie są tolerowane. U niektórych, mówi koktajle wydawały się powstrzymać chorobę tylko na pewien okres.

Ale dla niektórych pacjentów koktajl nowotworowy wydaje się być jedynym medycznym wyjaśnieniem dla niesamowitych wyleczeń.

Pionier samo sporządzanych koktajlów jest Ben Williams, profesor psychologii behawioralnej na University of California, w San Diego. W 1995, u Williams’a zdiagnozowano glioblastoma, najbardziej zabójczy typ nowotworu mózgu, powiedziano mu, że umrze w przeciągu 18 miesięcy.

Kiedy otrzymywał standardową radioterapię, Williams, przeszukiwał literaturę naukową i został przyciągnięty ideą terapii kombinowanych. Jego neuro – onkolog, Dr. Chamberlain wtedy na the University of California, San Diego School of Medicine od razu odmówił leczenia go za pomocą tamoxifen, leku na nowotwór piersi. Williams wyczytał, że może być on pomocny. Ale Williams najwidoczniej wyperswadował na Dr. Chamberlain’ie dodanie tamoxifen jako rutynowo przepisywanego chemioterapeutyka.

Następnie, bez informowania Dr. Chamberlain Williams dodał, poprzez zapytanie z innym lekarzem, verapamil, lek na nadciśnienie o którym przeczytał, że czynił chemioterapię bardziej efektywną. W Meksyku, gdzie nie była wymagana recepta kupił Accutane, w wierze, że ten podawanych w wysokich dawkach zabije raka.

Po niecałym roku, guz zniknął. Pozostając nadal krytycznym do podejścia, Dr. Chamberlain mówi że koktajl leczniczy „prawdopodobnie zaowocował” uratowanie żony Williams’a.

Inni podążyli śladami Williams'a z różnymi rezultatami. W 2002, u 55 letniego Australijskiego inwestora budowlanego i developera – Donlevy’a Fitzpatrick’a zostały zdiagnozowane dwa guzy mózgu. Powiedziano mu, że zostało mu 9 miesięcy życia. Wraz z żona dowiedzieli się z Internetu na temat koktajli lekowych, ale nie mogli przekonać ich neuro – onkologa żeby przepisał im taki. Po tym jak Fitzpatrick stracił mowę, jego żona Uschli, sięgnęła w desperacji po radę u niewielu ekspertów włącznie z Williams’em, który pomógł jej odnaleźć onkologa w Sydney Dr. Pavlakis – gotowego spróbowania podejścia koktajlowego.

Wyleczony koktajlem w skład którego wchodził tamoxifen i Accutane guz Fitzpatrick’a uległ zmniejszeniu aż nie był już wykrywalny na skanach mózgu. Wróciła mu mowa oraz siły. Jeśli Uschli posłuchała by tego co większość onkologów zalecała na guzy mózgu, Don już by nie żył. Mówi Henry Friedman, specjalista od guzów mózgu na Duke University Medical Center który także pomagał pani Fitzpatrick

Obrazek

Na początku Neil i Margot Hutchison mieli podążać za reżimem medycznym wyznaczonym dla ich syna. Para, Sam i dwóch młodszych chłopców dzielą mieszkanie wielkości 900 stóp^2 mieszczące się w kondominium w beach community w San Diego. Pani Hutchison, otwarta i z charakterkiem, pracuje jako agentka literacka. Jej mąż inżynier - chemik w college jest tak narwany, że robi skręty w prawo na światłach - nawet jeśli jego cel znajduje się przed nim – ponieważ nie może zaprzestać w poruszaniu się.

W 2005, rudy piegowaty Sam otrzymał 6 cykli wysokich dawek chemioterapii, poddał się zabiegowi chirurgicznemu, przeszczepowi komórek macierzystych praz 6 miesiącach terapii Accutane. Jego system immunologiczny został powalony, wraz z włosami, brwiami zniknął mu - apetyt oraz słuch - tamtego roku Sam spędził w szpitalu 100 nocy.
Hutchison’owie trzymali się nadziei: Nowotwory 80% dzieci ulegają regresji. W Sierpniu 2005 lekarze twierdzili, że u Sama nastąpiła regresja.

Ale w Lipcu 2006, skan kości pokazał, że nowotwór wrócił, w małym obszarze ponad jego lewym kolanem. Neuro – onkolog ponuro prognozował: Dzieci z nawracającą neuroblastomą rzadko długo żyją i w gruncie rzeczy nie ma osób które przeżyły.
Hutchison’owie byli zdruzgotani. Nie mając nic do stracenia zgłosili się do badan klinicznych nad lekiem fenretinide mając nadzieje że uda się pozyskać dla Sam’a trochę czasu. Nieco ponad miesiąc później skan pokazał dwie dodatkowe zmiany nowotworowe na prawym biodrze Sam’a. Wycofano Sam’a z badań klinicznych.

Tej nocy Hutchison mówi że nie mógł spać. Kiedy nie spał, otworzył schowek który zamienił na „salę wojenną” zagracone biurko, trzy stosy książek na temat neuroblastoma, pudełka witamin i suplementów i plastikowe tuby z wystającymi wydrukami jego badań.

Oczyszczając pliki na biurku Hutchison znowu zaczął czytać. Znalazł dokument który przesłał mu inny ojciec. Interniści na Brown University donieśli, że dziecko z neuroblastomą które przeszło przez chorobę tropikalną zwaną Chorobą Chagasa doświadczyło regresji nowotworu, po terapii antybiotykiem nifurtimox. W późniejszych badaniach klinicznych nifurtimox. wydawał się zabijać komórki neuroblastoma. Bayer AG niemiecka firma farmaceutyczna sprzedawała lek w innych krajach, lecz nie był on licencjonowany w USA.

Hutchison zadzwonił do jednego z autorów badań. Badacz Giselle Sholler właśnie ropocząła eksperymenty na myszach i była kilka lat przed badaniami klinicznymi na ludziach. Ale ze współczucia do Sam’a zgodziła się go wyleczyć, użyła specjalnego pozwolenia na terapię eksperymentalną kiedy wszystko inne zawiodło.

Tymczasem w Rady Children's Hospital w San Diego, Hutchison’owie opowiedzieli onkologowi Sam’a Jennifer Willert o swoim planie. Mimo wszystko że Dr. Sholler będzie nadzorowała terapię z Vermont mieli nadzieje że szpital zgodzi się monitorować terapię. Na wstępie spotkali się z oporem. Dr. Willert mówi że wielu z jej kolegów silnie przeciwstawiało się leczeniu Sam’a za pomocą tego lekarstwa, argumentując, że powinien dołączyć do innego badania klinicznego.

Ale Hutchison’owie byli nie ugięci Dr. Willert zgodził się nadzorować terapię Sam’a, wnioskując, że antybiotyk nie powinien mu zaszkodzić.

Obrazek

Neil I Margot Hutchison na plaży z Sam’em (po prawej) oraz ich dwóch młodszych chłopców, Andrew (następny po prawo) I Charlie



We wrześniu 2006 rozpoczął terapie nifurtimox w połączeniu z silnymi chemioterapeutykami, tą samą kombinowaną terapią jaką otrzymywał pacjent z Brown. z Chorobą Chagasa kiedy doświadczył regresji

Do Listopada, nowotworowe plamki na nogach Sam’a i biodrze zmniejszyły się. Hutchison’owie umieścili postępy Sam’a online, i wkrótce kilku innych pacjentów domagało się kombinacji chemii z nifurtimox’em. Dr. Sholler rozpoczęła małe testy kliniczne, przy wsparciu małej fundacji. Hutchison pomógł rozpocząć z kolejnym rodzicem.

Hutchison’owie byli zadowoleni z postępów Sam’a, ale bali się, że nowotwór może pokonać nifurtimox chcieli zabezpieczania.

Późno w nocy w swoim pokoju wojennym Hutchison przyjrzał się historii Williams’a i zadzwonił do niego. Williams powiedział Hutchison’owi, że nie miał czasu na „uzyskanie idealnej informacji” Williams wyjaśnił swoją teorię atakowania nowotworu kilkoma lekarstwami mówiąc: „Codziennie będziecie musieli uderzać mnóstwem różnych terapii które są relatywnie mało toksyczne.”

Hutchison na swoim poddaszu jeszcze raz przeczytał kilka badań wskazujących na potęcjalne użycie wysokich dawek omega-3, kwasu tłuszczowego znajdującego się w oleju rybim, mającym wstrzymać wzrost guza. W magazynie widział że Mark Puder, profesor – asystent na chirurgi w Harvard Medical School, pracował z omega-3. Zadzwonił do Dr. Puder’a który powiedział, że testował kwasy tłuszczowe u myszy z neuroblastoma. Lek nie wydłużył życia myszy, ale „wyglądały znacznie lepiej niż inne” powiedział Dr. Puder.

„Gdyby to był mój syn, dał by Pan mu omega-3”? Zapytał Hutchison. Dr. Puder natychmiast odpowiedział – tak.

Hutchison próbował ustalić odpowiednią dawkę dla swojego 40 funtowego syna. Dr. Puder powiedział, że nie ma pojęcia, ale sugerował od 4 do 6 gram.

W tamtym czasie Dr. Puder mówił, że poświęcał dwie godziny na odbieranie telefonów od pacjentów, wielu z nich było zainteresowanych substancjami które są nadal w badaniach klinicznych. Badania kliniczne są niezbędne do rozwoju nauki, mówi ale są za wolne. Jeśli miałbyś rok życia i jest cos co jest testowane i faktycznie mogło by pomóc, dlaczego nie spróbować?” mówi.


Wkrótce Hutchison łykał ogromne ilości omega – 3. Jeśli chce żeby Sam to robił, musze sam mieć wolę żeby to zrobić powiedział żonie. Hutchison połykał codziennie, 8 ogromnych żółtych kapsułek

Po zażywaniu omega -3 Hutchison podawał Sam’owi 3 kapsułki rano. Odreagując stres związany z oszacowaniem reżimu terapeutycznego dla jednego dziecka, Hutchison spędził tą noc co chwila zaglądając do syna, w celu sprawdzenia czy nic się nie dzieje. Powiedział żonie „Nie chce zrobić głupstwa poprzez dodanie czegoś do planu leczniczego co mogło by wszystko zrujnować.”

Tworzenie reżim leczniczy dla Sam’a pochłania większość czasu ojca. Hutchison wysyła maile albo późną nocą albo wcześnie rano, zaraz po zjawieniu się w pracy koło 7 rano. Podenerwowany chorobą syna dzwoni i mailuje do doktora Sam’a tak często, że czasem żartują sobie z tego. „Nie sądzę żeby on kiedykolwiek spał” Mówi Dr. Sholler.

Ale wydaje się, że się opłaciło i omega -3 daje rezultaty. W przeciągu tygodni, Hutchison’owie mówią, że włosy Sam’a oraz brwi zaczęły odrastać. Zauważyli też, że ma więcej energii.

Tymczasem Hutchison, w częstych kontaktach z rodzicami online, odkrył że ekstrakt z chińskiego szeroko stosowany na świecie w walce z malarią który także wydaje się zwalczać nowotwory. Odkrył, że te zioło, Artemesnin, było bezpiecznie używane przez lata. Zamówił lekarstwo poprzez internet i rozpoczął branie pięciu pigułek dziennie. W Styczniu, dodał trzy pigułki do reżimu Sam’a zwiększając ilość tabletek branych w ciągu dnia do 20.

Nawet gdy skany Sam’a pokazywały nawrót, ukazując nowotworowe ślady, tak nikłe, że ledwie dostrzegalne. Hutchison kontynuował swoje polowanie, rozszerzając swoje poszukiwania o eksperymentalne terapię. James Belanger, neuropata Lexington, Mass i specjalista w poszukiwaniach alternatywnych terapii nowotworowych, cytował dane z małego testu klinicznego. Sugerował leczenie Sam’a za pomocą chemicznego składnika który redukuje miedź której jak się wydaje guz potrzebuje do wzrostu. Hutchison dodał do terapii Sam’a tetrathiomolybdate, składnik zmniejszający poziom miedzi

W październiku, po tym jak Hutchison’owie robili zakupy na halloween. – Sam wybrał Niesamowitego Hulk’a – dowiedzieli się, że badanie radiologiczne z jego ostatniego skanu sugerowało że nowotwór mógł powrócić do jego nogi. Hutchison’owie pojechali do domu w milczeniu.

Hutchison obwiniał siebie za nie dodanie większej ilości pigułek zwalczających nowotwór do dziennego reżimu Sam’a. Przeszukiwał badania sugerujące, że połączenie witaminy C i witaminy K3, znaną jako witaminę C:K3, zabijało komórki nowotworowe w podobny sposób jak nifurtimox. Zamówił nawet pudełka witaminowych mikstur i brał je sam, ale wstrzymywał się z podaniem ich Sam’owi, w obawie, że dodanie czegoś nowego do koktajlu leczniczego który wydawał się być efektywny.

Teraz przerażony, że nowotwór Sam’a powrócił, Hutchison dodał jedną kapsułkę witaminy C:K3 dziennie do reżimu leczniczego Sam’a.

Pewnego niedawnego popołudnia, Sam siedział przed tv w pokoju, grając w football na komputerze, Hutchison przerwał pudełkiem pigułek. Pauzując, Sam połknął tabletki bez wahania i popił dwoma łykami wody po czym wznowił grę.
Po chwili Sam zaczął się cieszyć
„Wygrałem, wygrałem” krzyczał, i z uśmiechem wbiegł na schody z podniesionymi rękami.
„Świetnie” odparł Hutchison, schodząc z swojego poddasza.
Po czym zwrócił się do gościa i dodał „Chciałbym, żeby z nowotworami było równie łatwo”
Kilka dni później, otrzymali dobrą wiadomość. Radiolog ponownie odczytał skan Hutchison’ów, podsumowując, że nowotwór Sam’a nie powrócił.

Uradowany Hutchison zaczął zadawać sobie pytanie czy jego decyzja o dodaniu witaminy C:K3 była słuszna. „ Nie chciał bym przemyślać ponownie tej sprawy” powiedział. Ale jeśli nowotwór Sam’a nie wrócił, nie chciał ryzykować z miksturą witaminową. Zdecydował się przerwać do póki nie dostanie wyników z badań na myszach mierzący wpływ witaminy C:K3 w połączeniu z nifurtimox, badanie fundowane przez małą fundację które zostało zainicjalizowane przez Hutchison i trzech innych rodziców.

Zabawa w szczura laboratoryjnego ze swoim synem nie jest łatwa, powiedział Hutchison, łzy pojawiły mu się w oczach „To powala mnie na kolana”


Koktajle nowotworowe


Poniżej znajdują się kombinacje lekarstw brane przez Sam’a Hutchison’a Ben’a Williams’a i Donlevy Fitzpatrick, za pomocą których zwalczyli swoje nowotwory terminalne. Wielu lekarzy sprzeciwiało się podejściu łączenia agentów anty nowotworowych które nie efektywność i bezpieczeństwo nie zostało jeszcze udowodnione. Ale pacjenci z poważnymi schorzeniami kłócą się, że nie mają nic do stracenia.



Dzienny koktajl Sam’a Hutchison'a
W celu zwalczenia neuroblastoma, tata Sam’a podaje koktajl anty nowotworowych lekarstw:

Nifurtimox, 360 mg – Antybiotyk używany do zwalczania chorób tropikalnych, znajdujący się we wczesnej fazie testowej badań nowotworowych klinicznych
Cytoxan*, 25 mg – konwencjonalny chemio terapeutyk

Tetrathiomolybdate, 80 mg – Używany do leczenia schorzenia Wilson'a, we wczesnej fazie badań nowotworowych klinicznych

Artemesinin, 150 mg – Lekarstwo przeciw malarii we wczesnej nowotworowej klinicznej fazie testowej

Omega-3, 4 g – używany w leczeniu schorzeń sercowo – naczyniowych , we wczesnych badaniach przeciw nowotworowych

Celebrex, 400 mg – Lek przeciw zapalny, we wczesnych badaniach przeciw nowotworowych

*Cytoxan jest używany przez 2 tygodnie po czym następuje tydzień przerwy.




Koktajl Nowotworowy Ben’a Williams'a
Williams połączył te leki oraz inne suplementy w 1995 sukcesywnie lecząc guz mózgu

Tamoxifen, 220 mg dziennie – Lek na nowotwór piersi w ówczesnym czasie we wczesnych badaniach przeciw nowotworowych na nowotwór mózgu

Verapamil*, 600 mg dzienni -- Lek na nadciśnienie , sadzono, że powoduje zwiększenie efektywności chemioterapii

Accutane**, 160 mg dziennie -- ciężkie lekarstwo na trądzik ówcześnie we wczesnej fazie badań klinicznych przeciw nowotworowi mózgu.

Ekstrakt z grzybów PSK, 3 g dziennie – używany przeciw nowotworowo w Japonii.

Melatonina, 15 mg/na noc -- Hormon w badaniach klinicznych we włoszech

Konwencjonalna chemioterapia

*Verapamil
używany w tydzień otaczający chemioterapię
**Accutane używany w tygodniach pomiędzy chemioterapią.



Koktajl Donlevy’ea Fitzpatrick'a

Fitzpatrick obecnie używa tej kombinacji leków w walce z nowotworem mózgu.
Avastin+ -- lek na nowotwór odbytu, efektywny przeciwko nowotworowi mózgu w połączeniu z Irinotecan we wczesnych badaniach klinicznych przeciwko nowotworowi mózgu

Irinotecan* -- Konwencjonalny chemio terapeutyk

Temodar**, 100 mg dziennie – Temodal

Thalidomide, 100 mg dziennie – zaakceptowany przez FDA lek leczący szpiczak’a mnogiego we wczesnej fazie badań przeciw nowotworowi mózgu
Tarceva, 300 mg dziennie -- lek zaakceptowany przez FDA na zaawansowany nowotwór płuca oraz jako kombinowana terapia w celu leczenia zaawansowanego nowotworu trzustki we wczesnej fazie badań klinicznych przeciw nowotworowi mózgu
*Avastin i Irinotecan wstrzykiwane co każdy następny tydzień
**Temodar podawany przez 14 dni po czym jest 14 dni przerwy
Żrudło: Mr. Hutchison, Mr. Williams i Mrs. Fitzpatrick
Neil and Margot Hutchison at the beach with Sam (right) and their two younger boys, Andrew (next from right), and Charlie

o kwesti lekow eksperymentalnych bylo juz takze tutaj:
http://aj-press.home.pl/glejak/phpBB2/viewtopic.php?t=1228
Ostatnio edytowano So cze 14, 2008 3:11 pm przez Crono5, łącznie edytowano 1 raz
Crono5
*** Administrator ***
 
Posty: 1424
Dołączył(a): Wt lut 06, 2007 11:46 pm
Lokalizacja: Wroclaw /Praszka

Postprzez Crono5 » N kwi 27, 2008 2:32 pm

ebook Ben'a Williamsa, o ktorym m.in opowiada artykul, pioniera terapii koktajlowych (diagonza glejaka 1995, nadal zyje)

http://www.virtualtrials.com/pdf/williams2007.pdf


Crono5
*** Administrator ***
 
Posty: 1424
Dołączył(a): Wt lut 06, 2007 11:46 pm
Lokalizacja: Wroclaw /Praszka


Powrót do News

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 5 gości