Glejak wielopostaciowy, GBM - diagnoza, leczenie, nowości

[Crono5]

przedruk z: http://www.biotechnolog.pl/news-565.htm

Światło w walce z rakiem
Mariusz Kosakowski, 02.06.2007

Badania Instytutu w Ontario nad komórkami nowotworowymi doprowadziły do opracowania nowego sposobu walki z rakiem. Terapia fotodynamiczna wykorzystuje światło lasera do zabijania komórek nowotworowych. Inną, równie obiecującą terapię antynowotworową opracowali uczeni z Rice University. Wykorzystuje ona pokryte złotem nanołuski, które podgrzewają i niszczą komórki nowotworowe.

Nadzieją chorych na raka mogą stać się wkrótce leki oparte na działaniu światła, które będzie wykorzystywane w terapii fotodynamicznej (PDT – photodynamic therapy). W terapii tej wykorzystywane są związki światłowrażliwe, które gdy są wystawione na działanie światła lasera, o określonej długości fali, produkują aktywną formę tlenu, która zabija komórki występujące w pobliżu. Używane są różne rodzaje związków światłowrażliwych i każdy z nich jest aktywowany inną długością fali. Dzięki temu mogą one być stosowane do leczenia różnych nowotworów, zlokalizowanych w różnych częściach ciała pacjenta, ponieważ od długości fali zależy jej zdolność do penetracji tkanki . Podczas terapii fotodynamicznej związek światłowrażliwy wstrzykiwany jest do krwi pacjenta i absorbowany przez wszystkie komórki organizmu, te chore i te zdrowe. Specyficzność działania terapii polega na tym, że związek ten pozostaje dłużej w komórkach nowotworowych niż w zdrowych. Dlatego po 24 do 72 godzinach od podania związku, pacjent eksponowany jest na działanie światła lasera. W efekcie aktywacji związku, komórki nowotworowe giną. Dowiedziono także, że terapia fotodynamiczna jest w stanie aktywować system immunologiczny pacjenta.

Prace nad terapią fotodynamiczną zapoczątkowali dr Zheng i dr Wilson w 2004 roku. Podczas badan na myszach wykazali oni wówczas, że reaktywny tlen może uszkadzać komórki leżące w pobliżu guza, co zwróciło uwagę naukowców na wydzielający się tlen. Testy kliniczne z udziałem ludzi planuje się rozpocząć za rok lub dwa lata.

Naukowcy z Rice University, opracowali struktury zwane nanołuskami. Po wprowadzeniu ich do krwioobiegu, nanołuski przywierają do komórek nowotworowych. Można to tłumaczyć dobrym ukrwieniem tych komórek. Nanołuski składają się z jądra krzemowego o grubości ok. 100 nm i 10 nm otoczki ze złota. Zasada działania tego systemu w walce z nowotworami polega na użyciu fali elektromagnetycznej, która gdy pada na złota otoczkę nanołuski, pobudza do drgania elektrony w niej zawarte. Nanołuski zmieniają absorbowane przez nie światło lasera w ciepło, w efekcie czego temperatura w tkance nowotworowej wzrasta z 37 do 450C. Ciepło ograniczone jest do komórek rakowych i nie uszkadza zdrowych komórek sąsiadujących z nowotworem. Podwyższona temperatura niszczy natomiast komórki nowotworowe. Rozmiar, kształt i kompozycja nanołusek nadaje im unikalne właściwości optyczne. Poprzez zmianę wielkości jądra i grubości złotej powłoki, naukowcy mogą kontrolować długość fal jakie będą aktywowały elektrony na złotej otoczce.

W 2004 roku, rezultaty współpracy Nami Halas i Jennifer West pokazały, że nanołuski mogą stać się obiecującym narzędziem w walce z rakiem. Eksperyment przeprowadzony przez naukowców wykorzystywał myszy z komórkami rakowymi do których wstrzyknięto nanołuski. Wyniki badań na myszach u których zastosowano fototerapię z wykorzystaniem nanołusek pokazały, że w ciągu 10 dni guz zmniejszał swoje rozmiary.
Wykazano także, że terapia jest skuteczniejsza jeśli nanołuski zostaną opłaszczone przeciwciałami przeciwko antygenom komórek nowotworowych.

Obecnie firma Nanospectra Biosciences z Houston stara się o pozytywne zaopiniowanie nanołusek przez Food and Drug Administration do leczenia pacjentów z nowotworem umiejscowionym w części głowowej lub szyjnej.

Źródła:
- bio.com: "Scientists Activate New Cancer Drug Using Light And Oxygen", 05/21/07
- Świat nauki: "Obiecująca plazmonika", maj 2007
- http://www.cancer.gov/cancertopics/fact ... otodynamic