Glejak wielopostaciowy, GBM - diagnoza, leczenie, nowości

[pistulka]

Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego
Rokowanie w glejaku wielopostaciowym, najczęstszym nowotworze mózgu u dorosłych, jest złe. Standardowym postępowaniem jest zabieg operacyjny uzupełniony napromienianiem. Obiecującym lekiem u tych chorych jest temozolomid. W badaniu III fazy porównano skuteczność i bezpieczeństwo zastosowania uzupełniającego napromieniania z dodaniem lub bez dodatku temozolomidu podawanego podczas radioterapii i po napromienianiu.[46] Mediana czasu przeżycia chorych poddanych chemioradioterapii wyniosła 14,6 miesiąca, w porównaniu z 12,1 miesiąca u leczonych wyłącznie napromienianiem (p <0,001). W grupie poddanej chemioradioterapii i wyłącznej radioterapii 2 lata przeżyło odpowiednio 26,5% i 10,4% chorych. Dołączenie temozolomidu do napromieniania znacząco wydłużyło więc czas przeżycia chorych na wielopostaciowego glejaka, przy niewielkiej dodatkowej toksyczności. W badaniu tym przeprowadzono dodatkowo ocenę wartości rokowniczej epigenetycznego unieczynnienia genu MGMT w komórkach nowotworu.[47] Niezależnie od rodzaju zastosowanego leczenia, metylacja promotora MGMT była niezwiązanym z innymi cechami korzystnym czynnikiem rokowniczym (p <0,001). Wśród chorych z metylacją promotora MGMT czas przeżycia był dłuższy w grupie otrzymującej temozolomid niż u chorych poddanych wyłącznie napromienianiu (mediana czasu przeżycia wyniosła odpowiednio 21,7 i 15,3 miesiąca; p = 0,007). Przy nieobecności metylacji promotora MGMT różnica w czasie przeżycia między obiema grupami była nieznamienna. Korzyść z leczenia temozolomidem dotyczy zatem głównie chorych na glejaka wielopostaciowego zawierającego metylację promotora MGMT.
Najczęstszym nowotworem ośrodkowego układu nerwowego u dzieci jest rdzeniak płodowy (medulloblastoma). Rokowanie u małych dzieci chorych na ten nowotwór jest złe, a stosowane u nich napromienianie wiąże się z dużym ryzykiem uszkodzenia funkcji poznawczych. Przeprowadzono badanie oceniające skuteczność wyłącznej pooperacyjnej chemioterapii tych guzów mózgu. [48] Po zabiegu operacyjnym dzieci otrzymywały 3 cykle chemioterapii (dożylnie: cyklofosfamid, karboplatyna, etopozyd oraz dokomorowo metotreksat
). Leczenie kończono po uzyskaniu całkowitej remisji. Odsetek 5-letnich przeżyć bez progresji był podobny do uzyskiwanego wcześniej przy zastosowaniu pooperacyjnej radioterapii, natomiast iloraz inteligencji po leczeniu był istotnie wyższy w porównaniu z chorymi, którzy w poprzednich badaniach otrzymali napromienianie. Wyłączna pooperacyjna chemioterapia może zatem stanowić obiecującą alternatywę w leczeniu dzieci chorych na rdzeniaka zarodkowego.

http://www.mp.pl/artykuly/index.php?aid ... 9D737DBCF6