glejak.pl - złośliwy nowotwór mózgu, objawy i leczenie

Karolinko bardzo przykre co piszesz. Moj tatuś tez w drugiej dobie poczuł się znacznie gorzej. Obrzęk był olbrzymi, ból głowy nie do zniesienia. Zrobiono reoperację, usunieto fragment czaszki, długo dostawał Menitol. Wierzę, że u Twojej mamusi stan sie unormuje.

Ja sie bardzo martwie, bo tatuś od wczoraj ma mdłości. Może od tych różnych specyfików, które mu podaje (pestki, olej lniany, olej z papryką chilli, goje, sok z granatów, noni). Głowa go nie boli. Rezonans miał 24 stycznia. Było czysto. Czy to dziadostwo mogło juz urosnąć? Ja zwariuje. Glejak zawładnął całym moim życiem. Dzień i noc myśle co robić. Moje myśli skupione są tylko na tym. Gdyby nie dzieci i to, że chce być jak najwięcej z tatusiem pewnie nie wstawałabym rano z łóżka... Mąż jest w domu w weekendy. Tak bardzo mi go teraz brakuje

Niestety, ludźmi, ktorzy pisują na tym wątku chyba wszystkimi zawładnął glejak.

Proszę poradzcie. Czy jak tatuś miał robiony rezonans 24 stycznia czy kolejny 9 maja nie jest zbyt późno? Dodam, że tatus wogóle nie jest leczony. Czekamy na wchłonięcie krwiaka bo boją sie rozbicia krwiaka podczas radioterapii i pogorszenia stanu.

Nie byłam w stanie napisać wcześniej. Z przykrością musze napisać, że moja mama zmarła w niedzielę. W czwartek jest pogrzeb.

och, Karolino, tak nagle......
mocno, mocno przytulam.

Bardzo mi przykro! Najszczersze wyrazy współczucia.

Karolina, ciężko napisać coś w takiej chwili.
Po prostu się trzymaj!

Jedna z pięlegniarek powiedziała nam na oddziale ostatnio:
czego nie można zmienić, trzeba zaakceptować.
I jakby nie brzmiało to okrutnie, jest to niestety bardzo prawdziwe.

Ech..
Kolejnej Mamusi brak na tym świecie... [*]

Karolinko bardzo mi przykro. To w jak ekspresowym tempie glejak zabrał Twoją mamę nie mieści mi się w głowie. Nie rozumiem dlaczego takie rzeczy się dzieją. Nie wiem co Ci powiedzieć,aby chociaż troszkę ukoić Twój ból. Nie potrafię napisać nic mądrego. Po prostu trzymaj się jakoś.

Boże... Karolinko Tak mi przykro. Wiem, że żadne słowa nie ukoja Twojego bólu. Trzymaj sie i wierz, że mamusia jest w lepszym świecie i najważniejsze, że już nie cierpi. Ściskam bardzo, bardzo mocno...

Karolinko... bardzo mi przykro .
Bardzo. Współczuję z całego serca.
[*]

[*]

Karolinko naprawdę bardzo mi przykro... Poprostu nie wierzę że to tak szybko nastąpiło
Ciężko mi cokolwiek napisać bo byłam przekonana że po operacji stan twojej Mamci się poprawi... Odjęło mi mowę kiedy to przeczytałam i nie jestem w stanie wymyśleć cokolwiek co mogło by choć trochę ukoić twój smutek i łzy... Przytulam i ściskam mocno Życzę dużo sił Karolinko