Glejak wielopostaciowy, GBM - diagnoza, leczenie, nowości

[Dropser]

Bliznowacenie po naświetlaniu.

[aaggi]

Próbuj , trzeba walczyć i się nie poddawać. Ja trzymam kciuki! wierze że się uda, daj znać co i jak! buziaki

[maria.awaria]

Nie mam zmiaru się poddawać i załamywać tylko dlatego że coś podejrzewają... zresztą co to zmieni.. zdrowsza od płakania nie będe tak więc czekam na wiadomość z Gliwic.... jestem w pracy- urlop przede mną... a i zaczełam łykać LAIF

[aaggi]

maria.awaria jak tam sytuacja?

[Edycik]

Gosia73 tak mi przykro
coraz więcej z nas przeżywa to samo - utrata bliskiej osoby i pytam się czemu?
przecież chyba można z tym wygrać????

aaggi a jak tam u Ciebie?

[maria.awaria]

Dziewczyny ja jutro jadę do Sosnowca do profesora Majchrzaka ... Wznowa i będzie operacja... Trzymajcie kciuki co bym się z tego wygrzebała jeszcze

[Edycik]

maria.awaria trzymaj się i mocne kciuki trzymam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Do boju dziewczyno.

[aaggi]

maria.awaria trzymam mocno kciuki bedzie dobrze! będe wypatrywała forum i czekała na info od Ciebie, napisz koniecznie!

U mnie tak sobie ogolnie. Miałam teraz urlop a od poniedziałku wracam do pracy. Niby dobrze ale strasznie brakuje mi Mamy.Nie ma dnia żebym nie zadawała sobie pytania dlaczego.... Cieżko mi patrzeć na zdjęcia Mamy, na rzeczy być w domu, ktory ona urzadzała, w kuchni.... chyba nie pogodzę się z tym,...niby OK ale wiecie, co ja bede pisac też straciłyście bliską osobę i wiecie co czuję.

Edycik , Gosia73 co u was?

[maria.awaria]

Dziewczyny ja w Sosnowcu kisnę od czwartku, zrobili mi badanie krwii i mocz i tyle.... operacja w środę... wyniki mam aktualne tzn rezonans wiec nie poza tym mi nie będą robić... doraźnie środki przeciwbólowe... tak żeby założyć kartę.... Sam lekarz powiedział, że to absurd... że muszę tutaj być skoro nic mi nie jest i mogłabym w domu czekać na operacje... NO ale NFZ... Ogólne wrażenia jak narazie OK. Zobaczymy... jestem dobrej myśli

[aaggi]

Bez sensu faktycznie, tyle dni w szpitalu :/ ale co zrobić, Jakoś zleci. Trzymaj się dzielnie, książka film i ani się obejrzysz wyjdziesz do domku .

[Edycik]

maria.awaria będziemy czekać na dobre newsy od Ciebie i mocne kciuki trzymam

aaggi - jak mam tak samo jak Ty, brakuje mi Taty i pytam ciągle dlaczego....Nic już nie jest takie samo,Niby żyjemy normalnie ale jednak pustka w sercu ogromna.
Tyle rzeczy chcialabym mu opowiedzieć a nie mogę
Mojej Mamie też ciężko, stara się żyć normalnie, wypelniać życie jak umie - no ale sami wiecie to nie jest takie proste.Zrobila remont w mieszkaniu i troszkę Ją to cieszy. Ja z Siostra staramy się tłumaczyć że musi dbac o siebie i żyć dla nas...bo jest nam potrzebna, a Tato by tego chciał....



Gosiu jak się trzymasz? Daj znać...

[maria.awaria]

hej ja wczoraj wróciłam do domu
Wszystko ok. czekam na wyniki hist pat i dalsze wskazówki. Operacja podobno przebiegła sprawnie, nie mam niedowładów i w zasadzie czuję się i wyglądam normalnie

[aaggi]

Jeju, czekałam na ten wpis )) super extra bardzo się ciesze!

[Madziulka]

Dziewczęta! Przeprasza, długo się nie odzywałam. Sama nie wiem dlaczego. W dalszym ciągu interesuje mnie co u Was i jak się trzymacie. Podobnie jak Wam - mnie także jest bardzo ciężko. Niedługo minie pół roku od śmierci Mamy, a ja mam wciąż wrażenie, że to nie wydarzyło się naprawdę. Dopiero po chwili dociera do mnie rzeczywistość. Nie wiem czy też tak macie, ale zdarzają mi się takie sytuacje, że myślę o Mamie, przypomina mi się moment, kiedy dowiedziałam się o jej śmierci i...autentycznie jak fala wracają wszystkie uczucia, jakie miałam tego dnia. Czuję ścisk w gardle, taki wewnętrzny strach, robi mi się słabo, płacz dusi mnie w gardle, serce wali - dokładnie, jak w tamtym momencie. Muszę szybko zacząć myśleć o czymś innym, żeby nie zalać się łzami...Tak poza tym, bardzo bardzo czekam, kiedy Mama przyśni mi się i powie, że wszystko jest ok. Śniła mi się co prawda kilka razy, ale to były dziwne, czasem trochę makabryczne sny. Nie wiem, chyba wyczekuję takiego snu dlatego, że męczy mnie to, co Mama myślała sobie o całej swojej chorobie, o naszej opiece, naszej walce o nią. Czy była zadowolona? Czy miała poczucie, że robimy wszystko, co możemy? Czy nie miała Nam za złe, że może za mało się staramy?Tego już NIGDY się nie dowiem. A myśli na ten temat dręczą każdego dnia
Kochane, bardzo mocno trzymam za Was kciuki. Maria.awaria - czytając Twoje posty widzę, że jesteś super dzielna babka i bardzo mnie to cieszy, że walczysz i nie poddajesz się! Aaggi - piszesz , że jakoś dajesz radę, ale wiem, co czujesz. Nie jest łatwo Nikt nie mówił, że będzie...

[maria.awaria]

w ogóle nie jestem dzielna.... gdybym pamiętała ten ból po pierwszej operacji to NIGDY BYM SIE NIE ZGODZIŁA!!! co mam robić żyje a że mam glejaka.... eh.... nie mam na to wpływu więc się nie zastanawiam tylko szukam wszystkiego co może mi pomóc...